Mij mag je op een heidense manier liefhebben… ![]() Hjalmar Söderberg heeft met het boek Het ernstige spel volgens een Zweedse criticus de enige liefdesroman van betekenis in de Zweedse literatuur geschreven. Söderberg heeft het boek uitgebracht in 1912. Het is een ongecompliceerd boek en het bevat fijne details en zorgvuldige beschreven beelden waardoor je vanzelf in de huid kruipt van de hoofdpersoon Arvid. Het sleept je in 220 pagina’s mee in het liefdesverhaal van Arvid en Lydia. Arvid Stjärnblom en Lydia Stille proberen een weg te vinden in het ingewikkelde doolhof van liefde en relaties. Dat alles tegen de achtergrond van een Zweden en Europa in aanloop naar de Eerste Wereldoorlog. Ze worden verliefd, een echte jeugdliefde, spannend en nieuw. Toch groeien ze uit elkaar. Terughoudend om echt voor elkaar te gaan, kiezen ze beide uiteindelijk voor een verstandshuwelijk. Arvid en Lydia blijven elkaar tegenkomen en gedurende hun leven zijn ze verbonden. Verwikkeld in een stevige romance komen ook de verschillen in leven en visie op relaties en liefde naar voren. Ongedurig en avontuurlijk, voortdurend zoekend vindt Lydia lust en leven. Zoals ze zegt: “Misschien was het ook een begeerte om te weten of ik in het lot van een mens kon ingrijpen.” Arvid gaat behouden volledig in de liefde voor Lydia op, gekwetst en opnieuw begonnen met hoop blijft hij zoeken naar de verbinding met haar. Een heerlijk boek om lekker ontspannen te lezen. Söderbergs kan de diepgaande emoties ontzettend mooi en zonder omhaal beschrijven en dat geeft het verhaal diepgang. De subtiele commentaren op sociale en politieke structuren uit het begin van de 20ste eeuw zijn verre van simpel met de ongecompliceerde stijl van Söderberg. “Zoals de burgers leden zijn van dezelfde natie, zijn de naties leden van de mensheid.” In zijn werk bij de krant krijgen we als lezers een beeld van Europa in die tijd en hoe Zweden in deze tijd zich daartoe verhield. Het is een meeslepend liefdesverhaal, vol actualiteit uit begin 20ste eeuw dat blijft boeien en wat heerlijk leest; terecht een klassieker. De liefde voor elkaar wordt ongecompliceerd beschreven met een mooie beeldende stijl. In het boek wordt er ook voortdurend gezocht naar wat liefde is en hoe het zich ontwikkeld en vooral hoe Arvid zich daartoe verhoudt. “Wie ooit aan de bosnimf zijn hart heeft verpand, diens hart is voorgoed hem ontnomen. Hij is ongeschikt voor de huwelijksband, hij hunkert naar maanlicht en dromen.” Zoveel twijfel in zijn relaties, hoe zeker hij ook is van de liefde en hoeveel hij ook van Lydia houdt, hij blijft maar twijfelen en ook vasthouden aan zijn vrouw en zijn vrouw aan hem. Söderbergs schrijfstijl is een van de meest opvallende aspecten van Het ernstige spel. Zijn taalgebruik is direct en ongekunsteld, zonder onnodige versieringen. Hij heeft een bijzonder talent voor het vastleggen van fijnzinnige details en het zorgvuldig kiezen van beelden die je meeslepen in het innerlijke leven van de hoofdpersoon, Arvid’s twijfels, passies, worstelingen en gedachten ervaar je en je gaat een sterke verbinding met hem voelen. Ook heeft het boek een ironische kant die vooral tot uiting komt in de manier waarop het leven van Arvid zich ontvouwt. Hoewel hij streeft naar diepgaande, betekenisvolle ervaringen, vindt hij zichzelf vaak verstrikt in situaties die hem daarbij niet helpen. Hij zoekt naar verbinding, maar wil zich niet binden, hij bedriegt zijn vrouw en wordt zelf bedrogen en zo zijn er nog een aantal te noemen. “Ik wilde een wereldziel zijn. Ik wilde degene zijn die alles weet en alles begrijpt.” Als je gek bent op een roman met een meeslepende liefdesgeschiedenis geschreven met een zeer verfijnde pen, dan is dit het boek voor jou. Ongecompliceerd, zonder humbug en ingewikkeld gedoe is het een lekker boek om te lezen. “Je kiest je lot niet. Net zomin als je je vrouw of je maîtresse of je kinderen kiest. Je krijgt ze, en het kan gebeuren dat je ze kwijtraakt. Maar je kiest niet!” Wie weet heb jij dit boek ook niet gekozen, maar als je nog kan kiezen, dan adviseer ik deze. Het ernstige spel van Hjalmar Söderberg, vertaald door Bertie van der Meij en uitgegeven door Wereldbibliotheek in 2003. Ben je nieuwsgierig geworden? Dit boek kan je onder andere bestellen via deze link.
0 Opmerkingen
|
Wie ben ikMijn naam is Anne Kleefstra. Ik lees al mijn hele leven graag. Vele vakanties en vrije uurtjes heb ik met mijn neus in de boeken doorgebracht. En ik vind het heerlijk! Categorieën
Alles
Archieven
April 2025
|